Fahruddîn er-Râzî,Der Ki : “Akıl ve istidlâl sahibi, kendi fikrinin bir ürünü olarak ‘işte bu görüş gerçektir, doğrudur’ diye bir sonuca ulaşabilir. O görüş kendi zihninin, kendi aklının bir çıkarımı, kendi fikrinin bir ürünü olduğu için, ona yönelik sevgisi güçlenir. Bazen bu sevgi o kadar güçlenir ki, o görüşün doğruluğu veya yanlışlığı üzerinde düşünmesine dahi engel olur. Hatta bu sevgi o dereceye ulaşır ki, o du- rumun yanlışlığını gösteren bir delil duyduğunda onu anlamaz, o delilin niteliğine vakıf olmaz, üzerinde durmaz. Aynen ‘Bir şeyi sevmen (seni) kör ve sağır eder’ denildiği gibi…” (Kaynak Fahruddîn er-Râzî, el-Metâlibü’l-‘Aliye, c. 9, s. 38-39)

Paylaş

Resulullah’ın sav ashabı kadar kolay bir hayat yaşayan ve en az teşdid gösteren bir topluluk görmedim. (Darimi)

١٢٨ – حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ عُمَرَ، أَنبَأَنَا ابْنُ عَوْنٍ، عَنْ عُمَيْرِ بْنِ إِسْحَاقَ، قَالَ: لَمَنْ «أَدْرَكْتُ مِنْ أَصْحَابِ رَسُولِ اللَّهِ…
Paylaş