Kitap ödünç verme üzerine
Şâir ne güzel söylemiş:
„Ey kitapları ödünç alan kişi – çek elini!
Kitaplar’ımı ödünç vermem ancak ârdır!
Dünyâ’da bana en sevgili olan kitaplarımdır!
Sen hiç sevilenin ödünç verildiğini gördün mü?!“
[Nefhatu-l Yemen Fî-Ma Yezûlu Bi-Zikrihi-ş Şecen, eş-Şirvânî (v. 1253)]
