İyiliği emretmek, kötülüğü nehyetmek ve Allah yolunda cihad etmekte insanı fitneye, imtihana tabi tutan sıkıntı ve belalar olduğundan dolayı insanların içinden, kendilerine vacip olan bu işlerden kurtulmak için fitnelerden selamette olma bahanesine sığınanlar çıkar.

Şeyhulislam ibni Teymiyye rh.:
“İyiliği emretmek, kötülüğü nehyetmek ve Allah yolunda cihad etmekte insanı fitneye, imtihana tabi tutan sıkıntı ve belalar olduğundan dolayı insanların içinden, kendilerine vacip olan bu işlerden kurtulmak için fitnelerden selamette olma bahanesine sığınanlar çıkar. Allah tealanın cihada çağrıldıkları zaman münafıklar hakkında dediği gibi.
(“Onlardan “Bana izin ver, beni fitneye düşürme.” diyen vardır. Bilin ki onlar bu tavırlarıya fitnenin tâ kendisine düştüler.”) (Tevbe 49)
[Feteva 28/165]
قال شيخ الإسلام ابن تيمية رحمه الله:
“ولمّا كان في الأمر بالمعروف والنهي عن المنكر والجهاد في سبيل الله من الابتلاء والمحن ما يُعَرّض به المرء للفتنة صار في الناس من يتعلل لترك ما وجب عليه من ذلك بأنه يطلب السلامة من الفتنة، كما قال عن المنافقين: (ومنهم من يقول ائذن لي ولا تفتني ألا في الفتنة سقطوا) !”

الفتاوى 165/28.